تاریخ معاصر روستای سوهان طالقان



مقدمه

اسناد قدیمی

ناصر الدین شاه

آسیاب آبی و برقی

جمعیت سال 1320

مکتب خانه و اولین دبستان

لوله كشی آب

اولین جاده شنی

خانه ی انصاف

تجدید بنای مسجد

مدرسه راهنمایی

دفتر پست و مخابرات

خانه بهداشت

انتقال آب چشمه حیـدر

دفتر ازدواج و طلاق

انتخابات روستایی

برق سوهان

اولین حمام دوشی

مسئولان روستا

دامداری و کوچ

کشاورزی

استخر میان راه

پل پائین طالقان

مایی مینی بوس!

زمین فوتبال

جلسات هفتگی قرآن

ایستگاه ماهواره

ساختمان شورا و نانوایی

مغازه ها و صنایع دستی

مدیریت آب و زمین

معلمان مدارس سوهان

سایر اقدامات عمرانی

* * *


**************************************************

مقدمه:

در این صفحه، به قصد یادآوری تلاش اهالی و بزرگان روستای سوهان، برای عمرآن و آبادی محل، اشاره ای کوتاه به برخی خدمات تاریخی میگردد.

میدانیم که با همت ایشان، روستای سوهان همواره به عنوان روستای پیشرو، برای تامین مجانی زمین طرحها و همکاری گروهی برای اجرای آنها، در پائین طالقان، مطرح بوده است.

بعلاوه، در تمامی اقدامات عمرانی، اشخاص زیادی، دارای نقش موثر میباشند و به علت تلاش گروهی و همت اهالی محل، پروژه های مختلف، به نتیجه میرسد. لکن در زمان های بعد، اسم ایشان، پنهان و مغفول مانده است.

به هر تقدیر، در این صفحه، فقط اسم برخی اشخاص مشهور و مسئولین روستایی آن زمان، ذکر شده که جهت تکمیل مطالب، از اشخاص مطلع، تقاضای ارشاد میگردد.

امید است که فرزندان سوهان، مسیر «خِرَد جمعی، تلاش گروهی و وحدت اجرایی» پدران خود را، با قدرت و توانائی بیشتر، ادامه دهند و روستایی (امروزه یلاق نشینِ!) آبادتر و زیباتر را، به آیندگان، تحویل دهند.

برخی از مطالب، بر اساس نکات تهیه شده توسط آقای رضا الهویی فرزند مرحوم علیخان، اعلامی در کانال کلسنگ تلگرام، و بقیه طبق کتاب های منتشره راجع به سوهان و مصاحبه های شخصی با تعدادی از اهالی قدیمی، تهیه و تقدیم میگردد.

در سالهای قبل، طی مکاتبه و اخذ اجازه از آقای پیر استدلر، زمین شناس سوئیسی، عکس های زمان حضور وی در طالقان1965 میلادی، نشان دهنده وضعیت قدیمی اهالی منطقه، در سایت، بازنشر داده شده است.
صفحه عکس های قدیمی طالقان، آقای استدلر

هم چنین، با اجازه آقای شهرام الهوئی، مولف کتاب «ماندگار، شرحی بر روستای سوهان طالقان»، متن کامل کتاب ایشان، شامل اطلاعات مفیدی راجع به وضعیت سوهان قدیم، به صورت فایل پی دی اف، در کتابخانه سایت، قابل مشاهده میباشد.
ماندگار، شرحی بر روستای سوهان طالقان

خواهشمند است، هر گونه پیشنهاد یا موضوع تکمیلی، عکس یا توضیحات، به حساب واتس آپی یا تلگرامی اینجانب، با شماره 091217830، ارسال فرمایند.
با تشکر- حسین زینعلی


نمایی از سوهان، حدود 1350 شمسی




عکس قدیمی روستای ناریان طالقان

*********************************

اسناد قدیمی

قدیمی ترین سند مکتوب در باره روستای سوهان، وقف نامه خان احمد گیلانی، 914 هجری قمری، (اهداء برای ترویج مذهب شیعه جفعری، توسط اولاد ذکور امیر نجم الدین طالقانی) از پادشاهان سلسله کیائیه لاهیجان می باشد، که اشاره به اهمیت و ارزش تاریخی روستای سوهان و محدوده آن، به این شرح دارد.

«المحاذة برود خانه‏ ي شاهرود قبلتا و با ملاک قريه ي دنبلي شرقيا و بسرجبل ملخاني بحريا و باراضي تکيه‏ ي کرود (کشرود) غربيا بل مستغنيا عن التحديد لغات الشهرة و نهاية التوضيح في محلها»

طبق این سند تاریخی، جنوب اراضی روستای سوهان به رودخانه شاهرود، شرق به اراضی روستای دنبلید و شمال به سرکوهای مشرف به دره مالخانی و در غرب به (دره) تکیه کشرود، محدود بوده است.

گفتنی است محدوده فعلی روستای سوهان، در سمت جنوب و جنوب غربی، کمتر از حدود بیان شده فوق، میباشد.

نزد شاه عباس و علمای صفوی

طبق مقاله آقای سيد محمد تقي ميرزا ابوالقاسمي، در سال هفتم سلطنت شاه عباس صفوی، موضوع وقف نامه سوهان، مورد سوال واقع میگردد که توسط علماء آن زمان، شیخ بهایی، میرداماد و غیره، تائید شده است.

گفته شده، بفرمان شاه عباس، سيورسات سوهان (آذوقه سهمی هر منطقه، تامین در هنگام عبور لشگریان پادشاه) را که در آن زمان مبلغ بيست و هشت هزار و پنجاه دينار تبريزي بوده است و قبلا جهت امير کمال‏الدين محمود طالقاني مقرر گرديده بود، بيکي از غلامان خاصه اغور لوبيک نام داده شد.

ولي امير کمال‏الدين توانست با وساطت اطرافيان شاه عباس، دوباره آنرا از تيول اغور لوبيک تغيير داده و با فرمان مجددي در تيول خويش در آورد و شاه دستور داد اين حکم را در دفاتر خلود (که تغيير و تبديل در قواعد آن، غيرممکن بود) ثبت نمايند.

این مسئله، اهمیت تاریخی روستای سوهان، حتی در زمان صفویه را، نشان میدهد.

متن وقف نامه خان احمد گیلانی


تائیدیه شیخ بهائی و میرداماد


*********************************

شکوائیه به ناصر الدین شاه

در صفحه 26 کتاب طالقان ما، تالیف آقای غیب الله خالقی، به نقل از کتاب سرزمین گیلان و مازندران، تالیف محمد تقی ابوالقاسمی، ص 54، موضوع شکوائيه، شخصی به اسم محمد رضا، از اهالی روستای سوهان، به ناصر الدين شاه سال هاي 12-1306 هجری قمری، بيان شده است.

«در هفته ماضيه از احکام قاضيه في عيشه راضيه در بلوک وسطي طالقان در قريه سوهان بنده اي از بندگان حضرت رحمان دست از جان شسته و به رحمت ايزد منان پيوسته

و از ترکه باقيه آن مرحوم از قرار تقرير و به نظر معلوم از اجناس و نقود از سياه و کبود و از املاک و بوستان و باغ و پيه سوز و شمعدان و چراغ از اقنام و قاطر و الاغ از لحاف و نمد از ملبوس از قطيفه و شال و دستمال از چوبينه و گلينه و سمينه از مطلق اثاث البيت زياده از دويست تومان اندوخته

و مشعل رحمت در پيشگاه مداخل حکومت ظلمه افروخته علي الصباح با فوز و فلاح نصراله دهباشي در مسئله فراشي در مرحله قلاشي سنگ زن کاشي را غافل و ناشي داند قبل از طلوع خورشيد مانند بلاي آسماني بر جماعت سوهاني نازل گشته و در صدر مجلس نشسته در اخذ نمون مقدر سدسيه اقدام نموده است»

نکته مهم در این شکوائیه، وضعیت شناخت و آگاهی سوهانی های قدیم از نظام کشوری میباشد که اعتراض خود را نزد عالی ترین مقام، خود ناصر الدین شاه، رسانده که از این توانائی در کنار همکاری جمعی اهالی، در رفع مشکلات روستا، بسیار استفاده شده است.

بعلاوه ارزش ماترک آن شخص، که در آن زمان، بیش از دویست تومان! اعلام شده است.

جلد کتاب طالقان ما، غیب الله خالقی



*********************************

جمعیت سال 1320

روستای سوهان از لحاظ تعداد جمعیت، طبق آمار رسمی و سرشماری سال 1320 شمسی، دارای دویست خانوار و تعداد نفرات آن، 1077 نفر، یکی از 5 روستای پرجمعیت طالقان، بوده است.

ولی در سال 1345؛ با کاهش شدید جمعیت به صد خانوار، تقلیل یافته است. علت کاهش شدید، صرف نظر از مشکلات همیشگی آب کشاورزی و شرب، مهاجرت جوانان به شهرهای تهران و کرج و قزوین و .... جهت ادامه تحصیل و اشتغال به کار بود.

ولی رفته رفته در سالهای جدید جمعیت روستا به خصوص در فصول مناسب سال یعنی از فصل بهار تا اواسط پاییز افزایش چشم گیری داشته است.

حسب آخرین پلاک گذاری جدید خانه ها و انشعاب آب، بیشتر از 400 عدد محل (با فرض هر انشعاب برای یک خانواده، هر چند تعداد زیادی از خانه های اشخاص مرحوم، متعلق به چندین خانواده وراث میباشد )، جهت منازل مسکونی، به ثبت رسیده است.

آمار رسمی طالقان، 1320 شمسی



*********************************

آسیاب آبی و برقی

قبل از سال 1300 هجری شمسی، در شمال دره مرگ دشت، پائین گاوداری امیرخان، که در حال حاضر، دره میان راه نیز گفته میشود، آسیاب آبی متعلق به ورثه استاد توکل، فرزند کربلایی ذکی، جد مرحوم کدخدا آقا جانی آقا، مشهور به حاجی، پدر آقایان بهمن و محمود توکلی، وجود داشته است که بعدها، متروکه می گردد.

سپس مرحوم کدخدا میرزا بابا (پدر بزرگ مرحوم علی خان الهویی) در قسمت پایینی دره میان راه، آسیاب آبی جدید، احداث مینماید.

بعد از فوت ایشان، تا دهه 40 شمسی، مرحوم علی خان الهویی، انجمن عمران وقت سوهان، با رضا آقا و برادرش مرحوم استاد احمد، اداره آسیاب آبی را، بعهده داشتند.

لکن رودخانه، فصلی بود و فقط دو ماه اسفند و فروردین در سال قابل استفاده بود و پاسخگوی اهالی نبود.

قبل از آن نیز، تلاش مرحوم استاد خلیل شعبانی و برادرانش، برای ایجاد آسیاب جدید، از محل منابع آبی غربی روستای سوهان، درمنطقه آسیو کله سر، پائین چره، به علت سختی مسیر و اتفاقاتی که در آن زمان رخ داد، به سرانجام نرسید.

لذا مرحوم حاج علیخان الهویی، با همکاری مرحوم هرمزخان، مرحوم عزیزخان و مرحوم سبزعلی، برای خرید موتور دیزل، و راه اندازی آسیاب برقی در سوهان، اقدام نمودند.

به علت اینکه آن زمان ماشین فقط تا شهرک می رفت، به وسیله کامیونی از تهران تا پایین زیدشت (جاده قدیم) وسایل را آوردند و از آنجا کامیون در مسیر رودخانه به طرف پایین طالقان به راه افتاد و بیشتر مسیر را از داخل رود خانه عبور کرد و به محل سد قدیم رسید.

در آنجا کل اهالی سوهان جمع بودند و پس از ساختن نبردبانی به ابعاد چهار متر در دو متر از چوب، موتور را روی آن گذاشتند و به طرف سوهان حمل کردند.

روز اول حرکت تا محل استخر گِلی بوردشت آوردند. بعلت خستگی اهالی قرار شد دنباله مسیر را فردا طی کنند.

فردای آن روز تمامی اهالی سوهان، از زن و مرد از کوچک تا بزرگ، همه بطرف بوردشت در حرکت بودند، حدودا ساعت ده صبح به مقصد رسیدند.

مرحوم حاج غریبـعلی گوسفندی قربانی نمودند و توسط همسر مرحوم علیخان، از اهالی سوهان با شیر و گردکلاس و شیرینی که از تهران خریداری شده بود، پذیرایی شدند، سپس جهت صرف نهار که آبگوشتی تدارک دیده شده بود به مسجد رفتند.

در نهایت پس از حمل به محل آسیاب (باغکو)، و کار گذاشتن موتور و آسیاب توسط مهندسی که از شرکت فروشنده آمده بود در تاریخ یکم شهریور سال ۱۳۴۵ موتور استارت زده و روشن شد.

آسیاب تا ابتدای دهه 60 شمسی قابل استفاده بود و بعدها به علت مهاجرت اهالی و عدم کشت غلات، متروکه گردید.

لکن در محل آسیاب برقی، انواع خدمات چوب بری و آهنگری و شیروانی، توسط مرحوم علیخان و خانواده ایشان، برای اهالی سوهان و روستاهای اطراف، ارائه میگردید.






دره میان راه




مرحومین: علی خان الهویی و ابوذر الهویی




*********************************

انتخابات روستایی

به نقل از کتاب خاطرات من، ص 563، حسن اعظام قدسی، نحوه انتخاب مسئولین روستایی، در قدیم به این صورت بوده است:
کتاب خاطرات من یا ...، حسن اعظام قدسی، اعظام الوزاره

برای انتظامات ده، در روز اول سال (عید نوروز) تمام ساکنین ده، در مسجد جمع شده با صرف چای و قلیان چند نفر از پیرمردان با یک نفر نویسنده مشغول انتخابات میشوند.

اول چند نفر بنام کدخدا پیشنهاد میگردد هر کدام که دارای اکثریت آراء حاضرین شدند بنام کدخدا با صدای بلند معرفی شده و ورقه انتخاب را نوشته حاضرین مهر مینمایند و همان مدرک صدور حکم از طرف بخشدار خواهد بود .

بعد از انتخاب کدخدا، پاکار بنام (دشت بان) که بفرمان کدخدا خواهد بود، انتخاب میشود همین طور یک نفر سلمانی، یک نفر حمامی، دو نفر چوپان کوه یعنی گوسفند ده را در کوه چادر زده نگاهداری مینمایند و این چوپانها با صاحبان گوسفند از حیث بهره برداری و زاد و ولد قراردادی برضایت طرفین بسته و چوپان مسئول نگاهداری تا آخر سال خواهد بود.

یک نفر گاو گله بان (گوگل بان) و یک نفر بره وان (و یک نفر ورزا بان، برای هدایت گله گاو های نر). اشخاص فوق، سلمانی، حمامی، چوپان و پاکار و کدخدا، در صورت رضایت، برای سال بعد انتخاب میشدند و در صورت پیش آمد و عدم امکان ادامه خدمت اشخاص فوق، در یک روز جمعه نفر جدید تا پایان سال، انتخاب میشده است.

بعد از پایان انتخابات، برای هر کدام به اصطلاح محلی (سرخط) یعنی حکم بامضای حاضرین درمسجد نوشته شده بصاحبانش داده میشود، سپس حقوق هر یک را معین که عبارت از نقدی و جنسی است بغیر از حقوق کدخدا بقیه جنسی است و حمامی به تعداد نفرات.

حمامی زنانه از 4 ساعت قبل از ظهر تا 4 ساعت بعد از آن و بقیه مردانه است. همسر حمامی مسئول زمان زنانه بودن حمام میباشد.

در قسمت مخارجات ده برای اتفاقات پیش بینی که روی مالیات هر خانوار داری ملک است، چه مقدار که یک دفعه یا بدفعات پرداخت میگردد. مسئولیت جمع آوری با کدخدا میباشد.

در ماه رمضان و محرم در عاشورا روضه خوانی میشود مخارج آن توسط مردم پرداخت میشود. در واقع طرز حکومت جمهوری را باید از عمل طالقانیها در طالقان اقتباس کرد.

بطوریکه ذکر کردیم دهستان های طالقان تماما دارای مکتب خانه و اطفال مشغول بتحصیل بودند و در تابستان بکمک پدر برای کارهای زراعتی بصحرا میرفتند.

شاید طالقان آنروز فقط صدی ده بیسواد بودند که مقصود قرآن خواندن و بعضی از کتاب های مذهبی را میخواندند.


کتاب خاطرات من یا تاریخ صد ساله



عکس سال 1340 شمسی


*********************************

مکتب خانه

از گذشته های دور، در روستای سوهان، مکتب خانه دایر بوده است و بیشتر اهالی، سواد قرائت قرآن و خواندن اشعار زبان فارسی، را داشتند.

به نحوی که تعدادی از آنها، در زمستان ها، برای کار به شمال کشور رفته و یکی از مهمترین اقدامات ایشان، معلمی قرآن به اهالی آن مناطق بوده است.

مکتب خانه مرحوم سید محمد کیایی، پدر آقایان سید هادی و سید مهدی، در بالای ساختمان مسجد قدیمی

هم چنین مرحوم ملا ابوالحسن، برادر ناتنی مرحوم دکتر الهویی، در شمال روستا، مکتب داری می کرد که مرحوم عظیم آقای توکلی و عده ای، نزد ایشان، تعلیم دیده اند

در پائین روستا، مرحوم ملاآقا فرزند سید اولیاء و نیز مرحوم سید صدرالدین کیایی، از مکتب داران قدیم سوهان بوده اند

اولین دبستان

در سال 1321 مدرسه شش کلاسه در روستای سوهان، در ابتدا، با بازسازی چند اتاق در منزل سید احمد ثریا، تاسیس گردید.

سپس با اهداء زمین توسط مرحوم حاج علی حسن خالقی و کمک خیرین محل و مدیریت مرحوم مشهدی امان الله زینعلی (کدخدای وقت)، ساختمان مدرسه دولتی سوهان، توسط مرحوم استاد جمشید خالقی و برادرشان حاج حسین خالقی، و کمک یدی اهالی سوهان، احداث گردید.

این مدرسه، سومین نمونه (مدرسه اول در روستای سفچ خانی، دومی در شهرک) در تمامی طالقان بوده است.اولین مدیر مدرسه، مرحوم روستایی بودند و مدتی آقای مقیمی حضور داشتند که بعدها، رئیس آموزش و پروش طالقان شدند.

با توجه به سابقه مکتب در روستا، بچه های باسواد در کلاس دوم و بقیه در کلاس اول، ثبت نام شدند. تعداد شاگردان اولیه در حدود 210 نفر، اعلام شده که 110 نفر از دهات اطراف و 100 نفر نیز شاگردان سوهانی بودند.

تا سالها، علاوه بر دانش آموزان سوهانی و کودکان سایر روستاهای اطراف سوهان، جهت فراگیری علم و دانش به سوهان می آمدند.

در سال 1361 دبستان دولتی روستای سوهان طالقان، با پیگیری تامین بودجه توسط مهندس همتی از طرف سازمان برنامه و بودجه، به صورت کامل تخریب و بازسازی شد و به اسم شهید داود الهویی، نام گذاری گردید.

گویا اسم مدرسه دوم (راهنمایی و دبیرستان) سوهان، به نام فقیه مشهور، ملانظر علی طالقانی، بوده است که بعد از تخریب و متروکه شدن آن، در حال حاضر، دبستان قدیمی بازسازی شده، به نام دبستان ملانظر علی طالقانی می باشد.


دانش آموزان مدرسه سوهان 1343



*********************************

جلسات هیات قرآن

بعد از دهه 30 شمسی و حضور بیشتر سوهانی ها در تهران، به خصوص محله حسام الدین و هفت چنار، از ابتدای دهه 40 شمسی، نسبت به تاسیس هیات هفتگی قرآن، اقدام شد.

جلسات قرائت قرآن، هر پنج شنبه در منزل یکی از اهالی سوهانی، برگزار میگردید. اغلب بعد از قرائت قرآن، مسائل عمرانی روستا نیز، بحث و همفکری و اتخاذ تصمیمات اولیه، برای هماهنگی و اجرا با مسئولین روستای سوهان، محل اقدام بود.

هم چنین در مواقعی که ایام محرم در پائیز و زمستان بود، هیات عزاداری سینه زنی اهالی سوهان، در منزل مرحوم رجبعلی صالحی و مرحوم همتی، با شور خاصی، برگزار میگردید.

بعلاوه مرحومین نورانی و کیایی و ... که با نوحه خوانی و هدایت جلسات قرآن، نقش موثری داشتند.

همچنین مرحوم محمد زینعلی (صالحی علمدار) که هر هفته با علاقه شخصی، چمدان سنگین قرآن ها را جابجا می کرد و به این جهت و البته سابقه کشیدن علم سنگین زمان محرم در سوهان، به علمدار، مشهور گردید.

متاسفانه در سال های اخیر، از رونق هیات قرآن سوهانی ها، کاسته شد. هرچند، مدتی در روزهای سه شنبه، در محل باغ آقای مهندس همتی، بر قرار بود.

لکن به دلیل جابجائی سوهانی ها به محلات مختلف تهران و .... به طور کامل، تعطیل شده است.

گفتنی است، در طول سالیان، مراسم محرم، در روستای سوهان و حمل علم قدیمی توسط مرحوم سید یعقوب کیایی، و در فصل های مناسب، با حضور بیشتر اهالی ساکن خارج از روستا، با رونق خاصی، برگزار میگردد .


مرحوم سید یعقوب کیایی، دهه 40 شمسی


*********************************

لوله كشی آب
از هفت چشمه معروف به محمد عظیمی چشمه

چشمه محمد عظیم، در مسیر راه هفت چشمه قرار داشت و از دهه 1320 تلاش هایی برای اصلاح انتقال آب از محل هفت چشمه به سوهان، انجام گردید.

در ابتدا، توسط مرحوم سید احمد ثریا، با تسطیح و کنده کاری برای نصب قطعات سفالی، مشهور به گَنگ 40 سانتی، جوی آبی، از پائین هفته چشمه به پائین منزل دکتر الهویی، تا کوچه زیر مسجد فعلی، کشیده شد.

در کنار مسجد، مخزنی درست شده بود برای امکان وضو و مصارف مربوطه و و ادامه آن به سمت پائین سوهان، امتداد داشته است.

در آن زمان، اهالی جهت تهیه آب آشامیدنی، طبق یک رسم قدیمی، قبل از غروب آفتاب، به منطقه اوباری سر و دکتری چرنا میرفتند و به وسیله سطل و کوزه‌های سفالی آب آشامیدنی خود را، برای یک روز بعد، تامین می کردند.

از حوالی سال 1332، مرحوم محسن صالح، از نوادگان شیخ علی محمد، در زمان دولت مرحوم مصدق، با تامین بودجه و زحمت بسیار زیاد، که ماشین تا روستای صمغ آباد می آمده، اقداماتی برای شروع لوله کشی، به عمل آمد.

در سال ۱۳۴۱ توسط مرحوم آقاصالح صالحی، از کارمندان عالی رتبه وزارت بهداشت، با آوردن کارشناس، برآورد بودجه گردید و پس از اختصاص بودجه از وزارت بهداشت، کار عملیاتی شروع شد.

ابتدا حوضچه ای به ابعاد یک و نیم متر در یک متر جهت جمع آوری آب اطراف چشمه ساخته شد و سپس بوسیله لوله های فلزی آب را به منبع اصلی که در پشت خانه مرحوم دکتر ساخته شده بود آوردند و از آنجا لوله کشی را در داخل کوچه ها ادامه دادند.

در آن زمان روستای سوهان، جاده اختصاصی نداشت و ماشین تا روستای کُمَکان می آمد. لذا کلیه لوازم لوله کشی اعم از لوله های فلزی و اتصالات در سایزهای مختلف و سیمان و آهک جهت ساختن منبع ذخیره آب توسط، اهالی سوهان، بوسیله خر و قاطر از کمکان به سوهان انتقال یافت.

بعلاوه مردم فهیم روستا، جهت همیاری و کاهش هزینه ها، تمامی کنده کاری مسیر لوله ها، توسط اهالی با بیل و کلنگ، اقدام شد و پیمانکار عملیات فنی نصب لوله را انجام داد. حتی برای استخدام کارگر پیمانکار، مردم محلی همکاری کامل کردند و ...

پس از حدود پنج ماه کار بدون وقفه، احداث لوله کشی پایان یافت و آب شرب، از طریق احداث 16 محوطه سیمانی و نصب 16 شیر آب، در اختیار اهالی سوهان قرار گرفت و دیگر نیاز نبود برای تهیه آب به اوبار بروند.

در این مدت، برای پشتیبانی از پیمانکار و کارگران و غیره، مرحوم علیخان، آن زمان مسئول انجمن عمران سوهان، یعنی همین شورای فعلی بود، مواد غذایی حدود ده الی پانزده نفر، در سوهان توسط اهالی تهیه و در اختیار آنها قرار می داد.

با توجه به مشکلات آن زمان، همسر مرحوم علیخان، با کمک گرفتن از خانم های سوهانی، هر روز و بعضی روزها، در دو مرحله نان می پختند و نسبت به تغذیه کارگران و ... اقدام میکردند.

بعدها اقداماتی برای تکمیل عملیات لوله کشی، مثل پیگیری مرحوم مهندس علی اصغر الهویی، برای تامین بخشی از بودجه بازسازی چشمه و بهبود آبرسانی انجام گردید.







دره هفت چشمه سوهان





یکی از چشمه های هفت چشمه




*********************************

اولین جاده شنی

اولین جاده روستای سوهان، در سال ۱۳۴۶ از مسیر روستای کُمَکان (در جریان آبگیری سد دریاچه طالقان، در قسمت میانی جنوب دریاچه، به زیر آب رفته است)،

بوسیله بیل و کلنگ و دو عدد فرغانی که توسط انجمن عمران وقت سوهان، مرحوم حاج علیخان خریداری شده بود با دستان پر مهر و پینه بسته و صورت آفتاب سوخته مردان زحمت کش و در عین حال متحد روستای سوهان، احداث گردید.

پس از چندین روز کار و تلاش بی وقفه جاده باریک و جیپ رو به اتمام رسید و اولین بار مرحوم سبزعلی الهویی و مرحوم حاج حسین خالقی و احمد آقا فلاحی با هماهنگی قبلی، با ماشین به سوهان آمدند.

آنروز کلیه اهالی از کوچک تا بزرگ در دهمیان جلوی مسجد جمع شده بودند و شادی و سرور در چهره همه موج میزد و ماشین ها از راه بُن دشت جلوی مسجد آمدند.

مرحوم علی میرزا پسر عموی حاج علیخان در بالای کاپوت جیپ مشغول سخنرانی بود و خانم ها، مشغول پذیرایی با شیر و گردکلاس بودند. البته این نوع پذیرایی خودجوش و از روی عشق و علاقه صورت می گرفت.

تا مدتها، مرحوم سبزعلی الهویی، نسبت به تامین مایحتاج عمومی روستا، از جاده شنی، اقدام میکرد و رفته رفته این جاده عریض تر شد و همه نوع ماشین به سوهان رفت و آمد می کردند .

در سال 1351 با پیگیری انجمن وقت عمران سوهان، جهت تخصیص بودجه از سازمان برنامه و تلاش آقای مهندس حسین همتی، تامین اعتبار صورت گرفت و این جاده، بطول 6 کیلومتر، زیر نظر ایشان و همکاری عمومی (اهداء مجانی زمین های حریم و احداث پل و ...)، بازسازی گردید

در سال 1357 برای اصلاح جاده، طبق نظر بزرگان سوهان، توسط آقای بهمن توکلی با نامه نگاری و دعوت از سوهانی های مقیم تهران و شهرهای اطراف، دعوت به همکاری شد، که هر نفر از 50 تا 1500 تومان، کمک مالی، جمع آوری گردید.

به مدت 20 روز در آذرماه همان سال، با بکارگیری 77 نفر کارگر مزد و کمک اهالی، نسبت به شن ریزی و تعمیر اساسی جاده اقدام شد. این جاده سوهان، بعدها آسفالت گردید

عکس قدیمی احداث جاده شنی سوهان




عکس ماشین مرحوم سبزعلی و تعدادی از اهالی سوهان



*********************************

خانه ی انصاف

در سال ۱۳۴۹ سه شعبه خانه انصاف، در تمامی طالقان، یکی در روستای سوهان، و دومی در شهرک طالقان و سومی در روستای جوستان، افتتاح گردید.

وظیفه خانه‌های انصاف مانند شورای حل اختلاف فعلی بود، با این تفاوت که اعضای خانه های انصاف به مدت چهار سال و با رای گیری مردم، از میان ریش سفیدان محل، انتخاب می شدند.

شرایط کاندید شدن برای عموم مردم پایین طالقان از روستای آرموت گرفته تا آخرین روستای پایین طالقان یعنی پرگه، یکسان بود و همه می توانستند کاندید شوند و سه نفر که بیشترین رای را می آوردند اعضای اصلی و دو نفر بعد عضو علی البدل می شدند.

در خرداد ماه ۱۳۴۹، پس از اتمام ثبت نام در روزی که از قبل از طرف بخشداری تعیین شده بود با حضور مسئولین بخش و رییس دادگاه کرج رای گیری شروع شد.

در دوره اول مرحوم حاج غریبعلی و مرحوم حاج علی خان و مرحوم عبدالله زینعلی اکثریت آرا را کسب کردند.

در دوره دوم چهار سال بعد باز هم مرحوم حاج غریبعلی ومرحوم حاج علی خان و مرحوم حسین قاضی اکثریت آرا را کسب کردند.

در این دوره سه روستای دوست و همسایه، سوهان، کش و کشرود، با معرفی سه کاندید از هر روستا، باعث شد تا انتخابات از شور و حال خاصی برخوردار گردد و نه تنها اهالی این سه روستا بلکه اهالی چند روستای دیگر زمان رای گیری در سوهان حضور پیدا کردند و این نشان از اهمیت دادن مردم به مشارکت را نشان می داد.

در دوره سوم مرحوم حاج غریبعلی الهویی و مرحوم حاج علیخان الهویی و مرحوم حاج محمد زینعلی، اکثریت آراء را به خود اختصاص دادند.

محل خانه انصاف منزل مرحوم عزیزخان فریدی بود و رسیدگی به دعاوی مردم در روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته صورت می گرفت و طرفین دعوی را بوسیله کدخدای همان محل با احضار نامه کتبی را که از سوی خانه انصاف توسط پاکار سوهان بدست کدخدا می رسید به طرفین دعوی داده می شد.

اختلافات خصوصی در محل خانه انصاف و مسائل عمومی، در مسجد، بررسی می گردید. مسئولین خانه انصاف، به صورت رایگان و فی سبیل الله خدمت میکردند.

افتتاح اولین خانه انصاف روستای سوهان 1349



سوهان قدیم



*********************************

اولین حمام دوشی

از قدیم الایام در روستای سوهان، حمام خزینه ای در مرکز روستا، ساخته شده بود. که بعد از بارها تعمیر، نیاز به احداث حمام جدید بود.

در سال ۱۳۵۰ آقای مهندس حسین همتی در سازمان برنامه و بودجه مشغول به کار بودند. در آن سال بودجه احداث سه باب حمام دوش به شهرستان ساوجبلاغ تخصیص داده شده بود.

ایشان از انجمن وقت عمران سوهان خواستند که درخواستی مبنی بر اختصاص بودجه جهت ساختن حمام از سازمان برنامه و بودجه تهیه نمایند و با پیگیری های مستمر و بی وقفه از طرف آقای مهندس همتی بودجه ساخت یکی از آن سه حمام به سوهان اختصاص یافت.

برای امکان احداث اولین حمام جدید دوشی در طالقان، از اهالی سوهان خواسته شد تا زمینی را برای ساختن حمام در اختیار پروژه، قرار دهند. که توسط مرحوم رسول همتی، حدود 350 متر مربع زمین مکان حمام را، مجانی واگذار کرد.

لکن بودجه مصوب بسیار کم بود و پیمانکاران، به دلیل هزینه های سربار، حاضر به کار در سوهان نبودند. به هر تقدیر، با پیگیری مهندس همتی و تشویق پیمانکار که با کمک اهالی، هزینه های سربار کم میشود، ساخت حمام شروع شد.

طبق معمول، تهیه مواد غذایی بعهده انجمن عمران سوهان بود. و طبق روال، کلیه مواد غذایی از طرف پدران و مادران زحمت کش سوهانی در اختیار، ابواب جمعی پیمانکار، قرار داده شد.

کار ساخت حمام جدید، با نظارت مرحوم حاج‌ علیخان، رئیس وقت انجمن عمران سوهان، با مشکلات زیادی، به پایان رسید.

مسئولیت حمام مدتی بعهده مرحوم اوس عباد صالحی بود و لکن بعدها با احداث خانه های جدید، و کم شدن استفاده عمومی، مکان حمام، مخروبه و غیر قابل استفاده شد.

نمایی از سوهان، حدود 1350 شمسی




نمایی از روستاهای قدیمی طالقان




*********************************

خانه بهداشت

در سوهان قدیم، مرحوم هدایت الله الهویی، مشهور به دکتر، خدمات درمانی را انجام میداد. ایشان حوالی سال 1280 هجری شمسی، با کارآموزی در داروخانه شهر قزوین و اخذ پایان نامه، در ژاندارمری، پزشکیاری زمان ساخت تونل کندوان و روستاهای الموت، رودبار، طالقان و سوهان، خدمت کرده است.

هم چنین، آقای ابراهیم علی صالحی، با طی دوره های اولیه، خدمات اولیه پزشکی و داروئی در پائین طالقان، انجام میداد.

در سال 1350، با پیگیری انجام شده و تخصیص بودجه مربوطه، اولین خانه بهداشت منطقه پائین طالقان، در روستای سوهان، تاسیس گردید.

مکان خانه بهداشت در کنار دبیرستان قدیمی روستای سوهان، پائین مزار، می باشد.

شیوه احداث خانه بهداشت، مشابه بقیه امور عمرانی آن سالها، حضور اشخاص مطلع و همکاری انجمن عمران جهت مکاتبات اداری و سپس همیاری کامل اهالی جهت تامین زمین و بقیه اقدامات تا مرحله ساخت بوده است.

مسئول خانه بهداشت در ابتدا سرکار خانم فرنگیس الهویی بودند. در آن زمان، برخی پزشکان هندی و پاکستانی، هفته ای یک روز، در خانه بهداشت سوهان، حاضر می شدند .

البته از سال 1365 و کاهش جمعیت، خانه بهداشت و دبیرستان و مدرسه سوهان، به صورت متروکه درآمد.






*********************************

مدرسه راهنمایی

در سال 1351، اولین سال تغییر نظام آموزشی و آموزش به شیوه نوین دوره راهنمایی و دبیرستان، برای احداث مدرسه راهنمایی در سوهان اقدام شد.

بعد از مشورت بزرگان سوهان، تقاضای احداث مدرسه نظام جدید از آموزش و پرورش توسط انجمن وقت و با پیگیری زنده یاد حاج سید علی کیایی که کارمند دربار شاهنشاهی بودند و در اغلب سفرها محمدرضا پهلوی را همراهی می کردند، انجام شد.

حاج سید علی کیایی جهت تامین بودجه برای ساخت مدرسه دوم در سوهان خدمت شاه ایران حضور پیدا کرد و بعد از مطرح کردن موضوع و اخذ مساعدت دربار (فرح پهلوی و اهداء چک 150 هزار تومانی ساخت مدرسه)، به سرعت بودجه اولیه ساخت پروژه تامین شد.

از طرف مرحومین سید احمد ثریا و سید محمد سادات کیایی، جهت احداث مدرسه، دو قطعه زمین، در پائین و کنار مزار (قبرستان) روستای سوهان، به صورت مجانی، در اختیار انجمن عمران سوهان، قرار داده شد.

با تامین بودجه ساخت و کمک و همیاری همه جانبه اهالی سوهان، پس از دو سال تلاش شبانه روزی، با پایان عملیات ساختمانی و پس از تجهیز کارگاه و آزمایشگاه، در مدرسه جدید، ثبت نام شروع شد.

برای جذب دانش آموز از روستاهای اطراف سوهان، تراکت هایی چاپ شد که باید در روستاهای پایین طالقان پخش میشد.

این تراکت ها به کلیه روستاهای میان طالقان و پایین طالقان برده شد (توسط آقای رضا الهویی)، تعدادی در معابر الصاق و تعدای را تحویل کدخداهای روستاها شد.

خوشبختانه دانش آموزان زیادی ثبت نام کردند، چون این نوع مدرسه فقط در شهرک و سوهان دایر گردیده بود، استقبال خوبی شد.

پس از سه سال دانش آموزان باید در مقطع دبیرستان ثبت نام می کردند، فضای فیزیکی آماده بود ولی آموزش و پرورش با مشکل نیرو مواجه بود.

در این هنگام شادروان سرور تنها، همسر مرحوم عزیزخان، دبیر دبیرستانهای تهران بودند و از آنجایی که با مدیرکل وقت آموزش و پرورش خانم ماضد، آشنایی نزدیکی داشتند، لذا از ایشان دعوت کردند که به سوهان بیایند و در همان جا از ایشان خواستند نیروی لازم را در اختیار مدرسه قرار دهند.

این کار هم به خوبی انجام شد و دانش آموزان زیادی از روستاهای طالقان توانستند تا سال سوم دبیرستان را در رشته های اقتصاد و فرهنگ ادب و علوم تجربی در روستای عزیزمان سوهان ادامه تحصیل دهند.

هم چنین، با پی گیری مرحوم سید یعقوب کیایی و نیز اقدامات آقای بهمن توکلی، جهت تخصیص ردیف اعتبار بودجه دو نفر دبیر لیسانسه، اقدام گردید که در منزل اوس محمد و علیرضا صالحی، برای آنها، مکان سکونت تهیه گردید

گفتنی است، در مدارس سوهان، معلمان محترمی به کار تعلیم و تربیت مشغول بوده اند که از جمله، مرحوم سید اشرف کیایی که بعنوان معلم ادبیات، علوم دینی و مدیر مدرسه، تا سال 1356 در دبیرستان سوهان، مشغول به خدمت بوده است، یاد همه آنها، گرامی باد.،

مدرسه ابتدائی سوهان، سال 1355







دانش آموزان اواسط دهه 40 شمسی

*********************************

برق سوهان

تا اواسط دهه 50 شمسی، در روستای سوهان، مشابه بقیه روستاهای طالقان، برای روشنایی از فانوس و چراغ های نفتی استفاده میگردید.

با شروع عملیات برق کشی به شهرک، 1356 از اداره برق قزوین، مرکز طالقان، تلاش اهالی سوهان برای برق دار کردن سوهان، پیگیری مرحوم حاج سید اعلاء کیایی، جهت تخصیص بودجه، و اقدامات آقای بهمن توکلی، به جهت آشنایی با مهندسان مجری برق طالقان، شروع گردید

با توجه به بودجه کم، از همه اهالی برای کاهش هزینه ها طلب یاری شد و لذا تمامی اهالی، یا خودشان برای کندن چاله های تیرهای برق اقدام کردند یا هزینه کندن چاله ها را تامین کردند

مسیر تیرهای برق فشار قوی 12 متری از روستای سنگبن تا سوهان در حدود 80 عدد و و تیرهای 9 متری برای تیرهای فشار ضعیف درحدود 107 عدد، توسط متخصصان تعیین شد و توسط اهالی، چاله آنها، احداث گردید.

با تلاش اهالی و پیگیری انجام شده آقای توکلی برای هدایت متصدیان فنی برق و اقدامات آقای ابراهیم علی صالحی (تهیه جا و مکان پیمانکار و خدمات به آنها)، در سال 1357 بعد از تکمیل عملیات سیم کشی و نصب ترانسفورماتور، اقدام شد.

هزینه هر کنتور برق 15 آمپر مبلغ 540 تومان، توسط اهالی پرداخت گردید و برق منازل و معابر روستای سوهان، روشن گردید.

در آن زمان، روستای سوهان، اولین روستای پائین طالقان بود که برق دار شده بود. سپس از مسیر سوهان، به سایر روستاهای اطراف نیز، برق رسانی انجام شد.

در سال های بعد، با پیگیری های برخی اهالی سوهان که در ادارات مربوطه، مشغول به کار بودند، از طرف اداره برق طالقان، نسبت به تعویض ترانس و توسعه شبکه برق، به مناطق اطراف روستا، اقدام گردید.

زیر درخت چنار




*********************************

دفتر پست و مخابرات

اولین صندوق پست روستای سوهان، سال 1327 شمسی، در مقابل مغازه‌ے مرحوم مشهدی امان الله در دهمیان، ایجاد گردید و مرحوم سلیمی پستچی بودند.

هر هفته نامه های سوهان و روستاهای مجاور را که به سوهان می آوردند و داخل صندوق می انداختند به شهرک انتقال داده و توسط پست به دست صاحبان آنها می رساندند.

از روستاهای پایین طالقان یک نفر می آمد و نامه ها را به دست صا حبان خود می رساند.

بعد از فوت مرحوم مشهدی امان الله صندوق پست به مقابل خانه مرحوم عبدالله زینعلی انتقال یافت، چون مرحوم سلیمی هم فوت شده بودند آقای حاج سیف الله زینعلی که کارمند مخابرات بودند، چندین سال به صورت افتخاری، زحمت این کار را می کشیدند.

در دهه 40، با کم بودن میزان مراسلات پستی، و شرط اداره پست که در صورت کم شدن فروش تمبر، دفتر پست سوهان، تعطیل خواهد شد،

با تلاش مرحوم دکتر محمد زینعلی، در یک حرکت حساب شده، با خرید تمبر و هدیه مجانی و تشویق اهالی به استفاده، موجب رونق دفتر پست بودند.

آن زمان، برخی سوهانی ها، با خرید تمبر فروش نرفته و حتی نوشتن نامه به دیگران و ارسال تمبر خریداری شده برای مصرف، از تعطیلی دفتر پست، جلوگیری کردند.

هم چنین، مرحوم حسین صالحی که به حسین پستچی معروف شده بودند و سالها زحمت این کار بر دوش ایشان بود.

در سال 1368، در تلاش اهالی برای ایجاد مرکز مخابرات و تامین بودجه، زمین مركز مخابرات شهيد نظري روستاي سوهان، با اهداء زمين از طرف آقاي حاج خدايار نظري پدر شهيد خليل (هوشنگ) نظري، اقدام گردید.

لکن بودجه مصوب برای ساخت بنای مرکز تامین نشد. ولی با همياري اهالي و تلاش سرگرد فریدی، برای جمع آوری پول و مرحوم حاج صمد زینعلی، حاج حسنقلی زینعلی، آقای بهمن توکلی و ... با جمع آوری هزینه اولیه ساخت، امکان ساخت ساختمان مخابرات و تحویل آن، فراهم شد.

جهت کاهش هزینه، با اقدامات موثر مهندس همتی و قبول پیمانکاری مرحوم علیخان با مبلغ پائین، و هدیه کردن بخشی از بدهی، بعنوان کمک به ساخت مرکز مخابرات، در نهایت با تامین تجهیزات از طرف اداره مخابرات، مرکز مخابرات پائین طالقان، در روستای سوهان، به بهره برداري رسيد.

در سال 1380 نيز، با توسعه خطوط تلفن مرکز مخابرات به تمامي خانه هاي روستا، با افتتاح مرکز 250 شماره ای و توسعه آن، خط تلفن شخصي، به خانه ها و نیز توسعه اینترنت، اختصاص داده شده است

ساختمان جدید پست و مخابرات سوهان




مرکز مخابرات رله سوهان




*********************************

انتقال آب چشمه حیـدر

گفته میشود، تا قبل از سال 1300 شمسی، مرحوم استاد خلیل شعبانی به همراه دو برادرش آقایان رحیم و تقی منصوری بوسیله کندن جوب و سختی های فراوان از منابع آبی غربی روستای سوهان، اقدام اولیه کردند.

ولی چون امکانات برای حفاری صخره های بزرگ مسیر، کافی نبود، امکان رسیدن آب به بالای سوهان، فراهم نشد. در نهایت، توسط مرحوم استاد خلیل شعبانی در پایین منطقه چُرِه، آسیابی درست شد و مدتی مورد استفاده اهالی سوهان قرار گرفت که بعدها آن منطقه به "آسیو کله‌ای سر" معروف گردید.

با افزایش جمعیت و بعد از انقلاب، مرحوم پرویز غفوری و سایر اعضای شورای وقت سوهان، تصمیم به اصلاح لوله کشی به صورت کامل و نصب انشعاب آب به تمامی منازل، گرفته میشود.

لکن به دلیل مشکلات شدید کمبود آب شرب دره هفت چشمه و علی رغم وجود چشمه های متعدد روستای سوهان، در حوزه آبریز غربی، شامل شمشیر چشمه، چشمه حیدر، کامکان، غارک، الهوچال، گزنه چشمه، سیاه دره و غیره، نیاز به تامین منبع آبی بود.

در سال 1363، با پیگیرهای مستمر مرحوم شیرزاد الهویی، آن زمان اداره ثبت طالقان بودند، چندین نوبت همراهی با کارشناسان ذی صلاح سازمان آب دشت قزوین، برای مشاهده منابع آبی غربی روستا، اقدام شد

و با اقدامات آقای بهمن توکلی، کرایه قاطر برای بردن و بازدید مرحوم نوروزی کارشناس ارشد وقت سازمان آب دشت قزوین، از کوهستان های غربی سوهان، به صورت رسمی و قانونی، اجازه استفاده از چشمه سارهای اراضی غربی روستای سوهان، طبق قانون ملی شدن منابع آبی، صادر گردید.

لکن با توجه به زحمات مرحوم نصرالله منصوری و دیگر هم ولایتی ها و ... تهیه مقدمات تامین بودجه و اجرای پروژه لوله گذاری از محل چشمه حیدر به سمت روستای سوهان، و عملیات لوله کشی آب به درب منازل مردم، با مشکلات زیادی همراه شد.

سرانجام در سال 1376 با مباشرت جهاد کشاورزی طالقان، مساعدت سازمان آب، کمک اهالی و زحمات مرحوم پرویز غفوری، مرحوم حسنقلی زینعلی و حضور آقای مهندس همتی و اقدامات فنی مهندسی تعیین مسیر و امور اجرائی پروژه، و زحمات آقای بهمن توکلی در تهیه مکان اچ فرود هلی کوپتر، همکاری مهندس خلبان آقای شعبانی،

و تحمل اقدامات طاقت فرسا برای تحقق پروژه مذکور، به خصوص حمل لوله های سنگین به ارتفاعات صعب العبور، زحمات مرحوم رجبعلی زینعلی، معصوم علی صالحی و .... عملیات لوله کشی آب از چشمه حیدر به روستای سوهان، با مشکلات زیادی، اجرای موقت گردید.

لکن در سال های بعد، هم چنان، مشکل کمبود آب به خصوص در پایان هفته تعطیلات تابستانی، با قطعی طولانی مدت آب شرب، وجود داشت.

سپس با تلاش های انجام شده، پیگیری هیاتی از سوهانی ها در مراجع دولتی تهران و کرج، با حضور آقای مهندس همتی و ....

و نیز اقدامات آقای مجید غفوری، جهت اخذ مساعدت مسئولین کشوری و استانی و بعد از سفر رئیس جمهور وقت به سوهان و دیدار با حاجیه خانم عمه صالحی، مادر شهیدان حمید و رمضانعلی غفوری،

و سایر اقدامات برای تصویب و تخصیص بودجه و انتخاب پیمانکار و همکاری با وی، جهت تسریع در اجرای پروژه،

و در نهایت با همکاری گروهی سوهانی ها و زحمات مهندس خلبان آقای شعبانی، در سال های گذشته، نسبت به اصلاح و نصب لوله آب 110 علی رغم مشکلات زیادی که بوقوع پیوست، اقدام گردید و معظل کمبود شدید آب شرب سوهان، برطرف شد.

دره چشمه حیدر، محل تامین آب شرب سوهان







منبع اولیه، تنظیم آب شرب



*********************************

دفتر ازدواج و طلاق

اولین محل کار و نصب تابلو دفتر ازدواج و طلاق سوهان، در منزل مرحوم غلامعلی الهویی بود. ایشان در آن زمان کارهای همین شورای حل اختلاف در طالقان را انجام میداد.

در آن سالها، روستای سوهان، تنها روستایی بود که صاحب مدرسه و دفترخانه و اداره پست بوده و به نوعی، مرکز بخش پایین طالقان بود.

سردفتر ازدواج و طلاق، آقای سیدعلی قاضی میرسعیدی بودند که در حال حاضر این امتیاز به نام سوهان در کرج مشغول فعالیت می باشد.

چنار دار مشهور روستای سوهان




*********************************

مسئولان روستا

یادی میکنیم از عزیزانی که در قدیم بعنوان کدخدا، پاکار، دشت بان و ... و بعدها به عنوان انجمن عمران سوهان و در سال های اخیر، با عنوان شورا و دهیار، بعنوان مسئولان اداری روستای سوهان، زحمات زیادی برای عمرآن و آبادی آن کشیده اند.

کدخدا های قدیمی:
میرزا بابا، پدر بزرگ مرحوم علیخان
آحسن صالحی
کدخدا رضا آقا
امان الله زینعلی
علی ابوالحسن
شیخ محمود زینعلی
آقا جانی آقا، مرحوم حاجی، پدر آقای بهمن توکلی
مشهدی علی زینعلی
مشهدی رمضان صالحی
کاظم آقا توکلی
علی احمد زینعلی
حاج غریب علی الهویی

کدخدا رمضان الهویی

انجمن عمران سوهان از سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۵۶
حاج علیخان الهویی نظری
حاج غریبعلی الهویی
حاج محمد زینعلی


حسین الهویی (قاضی)
حسن الهویی (کرباسی)
دکتر هدایت‌الله الهویی
عبدالله زینعلی


بعد از انقلاب:
ابراهیم علی صالحی
هادی کشتکار
حاج مرتضی خدادادی
ملاآقا الهویی
حاج پرویز غفوری طالقانی
حاج حسنقلی زینعلی
سید یعقوب کیایی
حبیب صالحی
حسین الهویی (میرزاجان)
اباذر الهویی نظری
سید هادی سادات کیایی
ابراهیم الهویی نظری، فرزند حاج علیخان
محمد الهویی


اولین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا، 1377
حاج پرویز غفوری
حاج باقر الهوئی
حاج مرتضی خدادادی


دومین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا، 1381
عبدالله خالقی
علی صالحی
شیرزاد الهویی
امیر خدادادی (امیرخان)

3 مین دوره شورای اسلامی، 1385- 1392 شمسی
ابراهیم علی صالحی
اکبر منصوری
عیسی صالحی
نظر صالحی

4 مین شورای اسلامی، 1392- 1396 شمسی
یعقوب الهویی
نصرت الله الهویی
خانم صغری الهویی، تنها بانوی عضو شورا

دهیاران: سید مصطفی کیایی – سید حامد کیایی - محسن شعبانی

5 مین دوره شورای اسلامی، 1396- 1400 شمسی
یعقوب الهویی نظری
حاج مجید غفوری طالقانی
سید مرتضی سادات کیایی

دهیاران: محسن شعبانی - حسین زینعلی













*********************************

دامداری

به نقل از کتاب ماندگار، شرحی بر روستای سوهان طالقان، تالیف آقای شهرام الهوئی

از مشاغل اصلی و قدیمی روستای سوهان، دامداری بوده است. تا ابتدای سال 1350، در سوهان در حدود 1200 راس گوسفند وجود داشته که بین خانواده ها، تقسیم شده بود.

هم چنین در حدود 60 راس گاو شیری و 50 راس گاو نر، ورزا، و حدود 50 راس الاغ و قاطر، در سوهان، مورد استفاده بوده است. برای نگهداری گله های فوق، در کنار یا پائین خانه ها، طویله وجود داشته است که حیوانات اهلی در آن نگهداری میگردید.

گله گوسفندان، دو دسته بوده است. ده مال، که برای چرا، دراطراف مزارع روستا، و گله کوه مال، که در مراتع کوه های شمالی روستا، در بهار و تابستان و پائیز، به چرا مشغول بودند.

البته در زمستان، یا داخل طویه ها یا به مناطق گرم تر قشلاق، آبیک برده میشدند. گله گوسفند ها، شامل مال و ورکولی بوده است.

برای انتخاب چوپان، در اول سال اقدام میگردید و در پایان سال، دستمزدی او، پرداخت میگردید.

گله گاوها، باعنوان گوگل، در اطراف روستا، توسط گوگل وان، هدایت میگردید. گاوهای نر، ورزا، در زمستان به کوهستان برده شده و در بهار به ده، آورده میشدند.

کوچ

در گذشته های دور، کوچ اسفند ماه گله های گوسفند، از روستای سوهان به سمت جنوب و از میان زمین های آیش، در روستاهای شهراسر و نساء و به سمت دوزخ دره، در ارتفاعات کوه های طالقان جنوبی، شروع میگردید.

سپس به سمت روستای آقچری و به سمت منطقه زیاران و در نهایت در اطراف شهر آبیک، اطراق میکردند. و با تمام شدن زمستان و آغاز بهار، در ابتدای خرداد ماه، از همان مسیر به سمت روستای سوهان، حرکت میکردند.

نکته مهم در کوچ زمستانی، همکاری اهالی با دامداران بوده است. زیرا اهالی سوهان، در زمان رفت گله، از سوهان تا دوزخ دره و در زمان برگشت از دوزخ دره به سمت سوهان، با کمک به چوپانان، برای عبور ایمن ازمزارع، همکاری مجانی می کردند، تا مانع تخریب مزارع مردم مسیر راه، شوند.

از اواخر خرداد، کوچ بهاره، گله گوسفندان و بزها، (مال) و گله بچه های گوسفند و بز، (وَرکولی) به سمت کوه های شمالی، منطقه خشکه چال و زمینکان و الهوچال، اقدام می گردید، که آثار آن باقی است.

با گذشت سالها، هنوز، محل اَران یا منطقه سنگ چین زندگی کوهستانی 4 خانواده مشهور دهه های 40 و 50، مرحومین: رمضان صالحی، محمد علی صالحی، مراد صالحی و قنبر صالحی در الهوچال، موجود می باشد.

جلد کتاب ماندگار، شهرام الهویی




گله گوسفند در شمال روستای سوهان




الهوچال، 1354

*********************************

تجدید بنای مسجد

مسجد قدیمی و کاهگلی روستای سوهان، در زمان میرزا علی آقا، کدخدای وقت، و کمک همه جانبه اهالی روستای سوهان، در مرکز خیابان دهمیان، ساخته شده بود. کل مساحت مسجد، همین قسمت مردانه فعلی بود، و شامل قسمت زنانه و مردانه و چایخانه و فاقد دستشویی بود.

د ر سال1359، تصمیم گرفته شد تا آن را تجدید بنا نمایند. لذا قرار شد مکان منزل مرحوم محرمعلی زینعلی، خریداری شده و به مساحت مسجد اضافه گردد.

محوطه منزل مرحوم محرمعلی زینعلی از درب ورودی مردانه مسجد فعلی شروع می شد و تا دیوار مغازه آقا زکریا، مسجد را دور می زد و تا محل آشپزخانه فعلی، امتداد داشت.

این مکان توسط مرحوم علیخان الهویی، به مبلغ شصت هزار تومان آن زمان، خریداری و وقف مسجد شد.

سپس با تشکیل هیات امنا آقایان سید تاج الدین کیایی و مرحوم محمد آقا معمار (فرزند استاد آقاجان و طراح مسجد فعلی) و مرحوم حاج حسنقلی زینعلی و آقایان قدرت الله و صادق توکلی و سپس مرحوم حاج غفوری و مرحوم آقایان: شیرزاد و محمد الهویی به جمع آوری وجوهات از اهالی و حتی اشخاص خارج از طالقان پرداختند.

طبق معمول اهالی محترم روستای سوهان به هر نوعی از جمله پرداخت وجه نقد و کار یدی کوتاهی نکردند.

پس از دو سال تلاش و کوشش هیات امنای محترم و کلیه اهالی، کار ساخت مسجد جدید با سقف شیروانی، به پایان رسید و با توجه به شهادت جوانان سوهانی در جبهه های جنگ تحمیلی، به نام مسجد شهدای سوهان، نام گذاری گردید.

از آن تاریخ، با حضور اشخاصی که همواره، در دوره های مختلف، پیش قدم امور خیر هستند، ضمن تشکیل هیات امنای مسجد، با جمع آوری کمک های مردمی و نیز نذورات، ضمن اجرای مراسم محرم و ... مرحوم رجبعلی زینعلی با ساخت و اهداء منبر مسجد و ....نسبت به بازسازی، احداث آشپزخانه، رنگ آمیزی، تعویض تمامی فرش ها و ... همواره در حال اقدام هستند.

عکس مسجد شهدای سوهان


شهدای روستای سوهان

*********************************

کشاورزی

شغل اصلی اهالی در قدیم، کشاورزی و درکنار آن دامداری و برخی مشاغل سبک بوده است. البته تعدادی مغازه نیز، وجود داشته است.

مهمترین محصول، گندم و جو و عدس، برای خوراک انسانی و مقداری یونجه برای علوفه دام، هر چند به دلیل کم آبی همیشگی روستای سوهان، بیشتر مزارع به صورت دیم، زیر کشت بوده است.

بعد از درو گندم و جو و خشک کردن آنها، از ابتدای شهریور ماه، در دو منطقه، خرمنان پائین (جیرِ خرمنان) و بالا (جر خرمنان) بعد از جمع آوری شاخه های گندم، با کمک گاو و چپر، به تدریج ریز و خرد شده و با پرتاب به هوا و به اصطلاح باد انداختن، نسبت به جدا کردن دانه های گندم از ساقه های خرد شده کاه، اقدام میگردید.

برای مطالعه بیشتر، کتاب ماندگار، شرحی بر روستای سوهان طالقان، تالیف آقای شهرام الهوئی

در گذشته، تمامی زمین های دیم، پائین و شرق روستای سوهان، مزارع، بُنِ دشت، چاک بلو، تا سوهان چال، کله چال، بوردشت، مرگ دشت، دنبلی سامان، و ... توسط اهالی زحمتکش، زیر کشت گندم، جو، مرجو (عدس) و ... قرار میگرفت.

همچنین زمین های بالای ارتفاع 2100 متر، در مناطقی مثل، زولکان، رُباپُشته، خون درک، تیغ پله، ویک، آفتابی دیم، سرین چال و... با زحمت زیاد، مورد استفاده اهالی بوده است که هنوز آثار آن، موجود است.

متاسفانه در سال های اخیر، حجم زیادی از مزارع دیم و نیز مراتع علف چین و علف چر، بعد از آگهی های شمول منابع ملی و عدم اعتراض کامل یا فعالیت برای احیاء زمینها، در معرض صدور مالکیت دولتی می باشد.

خرمن قدیمی، عکس آقای استدلر



خرمن کوبی قدیمی



*********************************

استخر میان راه

استخر میان راه، در شرق روستای سوهان، از بزرگترین پروژه های تامین آب کشاورزی روستای سوهان میباشد.

در قدیم، اهالی کشاورز سوهان، با احداث استخر (اَسَل) برای مدیریت آبیاری در زمان کم شدن حجم آب در نهرها و یا شبها، اقدام به جمع آوری آب، در اَسَل (استخر) مناطق مختلف روستا نموده و در فرصت مناسب بعدی، زمین ویا باغ خود را، آبیاری میکردند.

در سال 1360 از طرف آقای مهندس همتی، با پیشنهاد آقای نقی زینعلی، جهت استفاده از اعتبارات دولتی برای مهار آبهای دره میان راه، بررسی دبی آب و حضور مهندس دکتر بیات، استاد دانشگاه و کارشناس ارشد آب، دو پیشنهاد مطرح گردید.

پیشنهاد اول،احداث سد شنی با هسته خاک رُسی کوچک در شمال دره میان راه، که با توجه به بافت خاک منطقه، اعلام شد که امکان نگهداری بهینه آب پشت سد پیشنهادی، وجود ندارد. ضمن آنکه هزینه احداث سد، بسیار زیاد است.

پیشنهاد دیگر، احداث استخر بزرگ (سه کاربردی، تلطیف هوا، افزایش آب چشمه ها و نهرهای پائین استخر و افزایش سهمیه آب تا تیرماه) در زمین های میان راه بود. لکن اعتبار اجرائی پروژه، تامین دولتی نشد.

لذا با پیشنهاد آقایان، مهندس همتی و ابراهیم علی صالحی و نقی زینعلی، و توافق عمومی سوهانی ها، قرار شد با توجه به مقدار 434 ربع زمین در سوهان، از طرف اهالی، به نسبت ربع مالکیت زمینها، تامین هزینه شود که در حدود 300 هزار تومان جمع شد.

مهندس همتی، با تامین بقیه بودجه مورد نیاز و تلاش برای حضور پیمانکاران ارزان قیمت و ... که نزدیک به 600 هزار تومان هزینه گردید، سرانجام استخر اولیه میان راه، درسال 1364 احداث گردید

مکان استخر میان راه، از طریق واگذاری صاحبان زمین های موجود و جابجائی بین کشاورزانی که در مناطق دیگر زمین داشتند. محل استخر فعلی تهیه شد.

البته برای حفظ و افزایش بهره بری، می بایست اقدامات تکمیلی در سال های بعد انجام شود که به دلیل کاهش کشت و زرع و... استخر به صورت نیمه تعطیل و حداقل کارایی در آمد.

در سال های اخیر، با تلاش اعضای شورای اسلامی سوهان، ضمن بازسازی استخر میان راه، طرح هایی برای بهسازی و تامین آب کشاورزی، در جریان می باشد.


نمایی از استخر بزرگ میان راه





شروع بازسازی استخر بزرگ میان راه



*********************************

مایی مینی بوس!

با احداث جاده قدیمی طالقان به زیدشت و شهرک، از محل گاراژ عظیمی، خیابان قزوین قبل از امام زاده معصوم ع، برای حمل نقل غیر مستقیم به سوهان، استفاده میگردید.

سپس مسیر جاده پائین طالقان به روستای کماکان و بعد به روستای سنگبن وتا محل سد قدیم، راه اندازی شد که محل سوار و پیاده شدن مسافران سوهانی بوده است،

لکن بعد از بازسازی جاده طالقان و احداث پل پائین طالقان و تکمیل مسیر دسترسی به روستای سوهان،، ایده خرید و داشتن مینی بوس اختصاصی برای اهالی مطرح شد.

در سال 1361 و در جلسات هفتگی قرآن، که هر شب جمعه، در منزل یکی از سوهانی ها در غرب تهران، اطراف خیابان حسام الدین و محله هفت چنار، برگزار میگردید،

در اجرای خواست گروهی، با برآورد قیمت خرید آن زمان و تقسیم بین خانواده ها و اهالی، دویست سهم هزار تومانی، نسبت به جمع آوری پول، با پیش قدمی اهالی آن زمان سوهان، اقدام شد.

از محل فوق، یک دستگاه مینی بوس بنز آبی رنگ، متعلق به سهامداران، خریداری شد که رانندگی آن، بعهده آقای تقی اسماعیلی قرار داشت.

مینی بوس در پنج شنبه از میدان بریانک به سمت میدان آزادی و کرج و آبیک و سوهان، حرکت نموده و با رسیدن به سوهان، با زدن بوق خاصی! اعلام حضور میکرد.

در طول مسیر، هم ولایتی ها با ذکر خاطرات قدیمی و ... ایام خوشی داشتند. به خصوص مدتی که می بایست، هر هفته یک نفر، به هر مناسبت، عروسی یا تولد بچه یا ... با خرید بستنی و پخش بین مسافرین ...

ناگفته نماند، نزد اهالی بومی سوهان، مینی بوس بنز، بعنوان «مایی مینی بوس»!، شهرت داشت.

بعلاوه آقای مهدی سلطانی نیز، یک دستگاه مینی بوس فیات خریدار کرده و اغلب با رانندگی آقای اصغر سلطانی، دو مینی بوس مذکور، مدتها وظیفه جابجائی مسافر و حتی بار را به سوهان، انجام میدانند.

بعدها همشهریان دیگری نیز، نسبت به خدمت جابجائی مسافر و بار، اقدام کرده اند.

همچنین مرحوم حاج زینل (زین العابدین) گرشاسبی، که سالهای متمادی در منطقه، نسبت به ارائه خدمات حمل و نقل، مشغول بودند.









*********************************

زمین فوتبال

در پایان دهه 50 شمسی، جوانان سوهان، با علاقه خاصی، ضمن فراگیری مهارت فوتبال، نسبت به تشکیل تیم محلی و شرکت در مسابقات، اقدام میکردند.

در این خصوص، عکس شهیدان محمد و رضا زینعلی، که با لباس ورزشی در حال تمرین و حرکات نمایشی فنی، در اراضی روستای سوهان هستند، به یادگار باقی مانده است. صفحه شهدای سوهان

سپس قرار میشود، محل مشابه زمین بزرگ خاکی، در سوهان تهیه شود که سرانجام زمین مناسبی، در منطقه ریگِ دشت، انتخاب گردید.

جوانان آن زمان، با شور و شوق خاصی، با بیل و کلنگ و دست خالی، نسبت به صاف کردن زمین و نصب دروازه، اقدام کردند. این زمین، بعدها متروکه گردید.

در سال های اخیر، جهت بازسازی فضاهای ورزشی سوهان، اقدامات خوبی انجام شده است.

از جمله، با همت آقای محسن شعبانی، دهیار وقت، پایان دوره چهارم و ابتدای دوره پنجم شورای اسلامی، در خصوص تسطیح و آماده سازی زمین والیبال با فنس بلند کنار زمین و نورافکن، دیوار چینی پائین محوطه قدیمی دبیرستان طالقان، و احداث پارک کودک،

هم چنین، بازسازی ساختمان متروکه درمانگاه و تهیه میز پینگ پنگ و وسایل بدنسازی، توسط جوانان علاقه مند، به خصوص آقای رسول زینعلی،

و اخیرا نیز، زمین فوتبال با چمن مصنوعی با فنس کناری و نورافکن، با پیگیری اعضای شورای دوره پنجم شورای اسلامی سوهان و حمایت اداره ورزش و جوانان طالقان، احداث شده است.

مدرسه ملانظر علی، بچه های کش و سوهان


تیم فوتبال دهه 60 سوهان


*********************************

ایستگاه ماهواره

در سال 1370 طرح نصب ایستگاه اصلی ماهواره طالقان و در کنار آن، احداث ایستگاه های رله، برای پخش بهتر امواج تلوزیونی در منطقه، عملیاتی میشود.

در آن زمان، مرحوم مهندس علی اصغر الهویی، مسئول امور ماهواره صدا و سیما بودند، و با تلاش ایشان و ارائه بررسی های فنی، بهترین مکان نصب ماهواره در طالقان، روستای سوهان، تصویب میگردد.

بعلاوه به دلیل بودجه کم مصوب، که برای خرید زمین مناسب، کافی نبوده است، مرحوم مهندس الهویی، در حدود 500 متر زمین پدری خانواده را در منطقه رونای سر، به این امر، به صورت مجانی هدیه واختصاص میدهند.

هم چنین، برای احداث جاده دسترسی، در حدود 600 متر اقدام می کنند که امور پیمانکاری، تسطیح محل و احداث اتاق و ... بعهده مرحوم اباذر الهویی، بوده است.

سپس با نصب ایستگاه ماهواره در منطقه رونایی سر سوهان، سایر ایستگاه های رله مخابراتی به مناطق اطراف سوهان در طالقان، نصب میگردد.


بشقاب گیرنده ماهواره و رله در سوهان




*********************************
ساختمان شورا و نانوائی سوهان
محل فعلی ساختمان و دفتر شورا با مغازه نانوایی، درگذشته متعلق به ورثه مرحوم حسین قاضی الهویی بود.

در سال های قبل، آقایان محسن صالح و برادرانش، محل زمین پدری خود، در مقابل مدرسه قدیمی روستای سوهان، در پائین خیابان دهمیان را، برای احداث مرکز مخابرات، اهداء می کنند.

لکن چون برای اخذ موافقت اداره مخابرات، زمین در مرکز سوهان، درخواست شده بود، زمین اهدائی مرحوم حاج خدایار نظری، پدر شهید خلیل نظری، پیشنهاد و تصویب میگردد.

از طرفی، برای احداث ساختمان شورا و نانوایی، در محدوده مرکزی روستای سوهان، با تصمیم شورای وقت، آقایان عبدالله خالقی، علی صالحی، مرحوم شیرزاد الهویی و امیر خدادادی، زمین اهدائی خاندان صالح، با زمین مرحومه فیروزه الهوئی، دختر مرحوم حسین قاضی الهویی، تعویض میگردد.

هزینه اولیه ساخت اسکلت و شیروانی، از محل مابه التفاوت زمین های تعویض شده، به شورا، پرداخت می گردد، که با پیمانکاری آقای خدادادی، اقدام می گردد.

در دوره بعدی شورا، آقایان ابراهیم علی صالحی، مرحوم اکبر منصوری ، عیسی صالحی و نظر صالحی، بخشی از هزینه ساخت، از محل زمین های واگذاری مشاعی و عمومی منطقه کله چال تامین میگردد.

این امر، با تلاش و پیگیری آقای علی زینعلی، رئیس وقت ثبت طالقان، با تکمیل مراحل اداری و رسمی مربوطه، به سازمان آب، نهایی میگردد.

بعلاوه، چون به علت مسائل اصلاح لوله آب چشمه حیدر، علی رغم کمک مردمی، مقداری بدهی مالی بوجود آمده است،

با واگذاری عرصه زمین حمام متروکه، ضمن تسویه بدهی های شورا، نسبت به تامین بقیه مخارج مورد نیاز، تکمیل ساختمان شورا و نانوائی، عمل میشود.

طبقه اول ساختمان، شامل دو مغازه، بعنوان دفتر شورا و مغازه برای نانوائی و طبقه دوم، امکان اسکان یک خانواده.، پیش بینیی شده است.

با پیگیری آقای ابراهیم علی صالحی و ... نسبت به اخذ مجوز و پروانه کسب نانوائی اقدام گردید و استفاده از خدمات اشخاص مربوطه، مدتی مغازه نانوایی، مشغول به کار بوده است.

گفتنی است، بعد از تعطیلی نانوائی روستای شهراسر، نانوائی روستای سوهان، تنها مورد در روستاهای پائین طالقان بود.


نمای ساختمان شورا و نانوایی سوهان










*********************************
مشاغل و مغازها
در سوهان قدیم، شغل اصلی اهالی، کشاورزی و دامداری بوده است. لکن در کنار آن، صنایع دستی رواج داشته و برخی نیز، خدمات عمومی و مشاغل مختلف، مشغول به کار بوده اند.

مهمترین صنایع دستی اهالی، شامل:
گلیم بافی، جُل بافی، قالیچه، جاجیم، کرباس چادر شب، ریسمان و کشین (ریسمان پهن مخصوص نگه داشتن بار وعلوفه روی الاغ و قاطر) و انواع بافتنی های دستی و ساختن سایر وسایل مورد نیاز، در اکثر خانواده ها، مرسوم بوده است

مشاغل قدیمی :
ملاحجت الله، برادر زاده ملانظر علی طالقانی، روحانی
دکتر هدایت الهویی، طبابت
هدایت الهوئی نظری، تنور سازی
ولی آقا فریدی، رستمعلی توکلی، ادوات کشاورزی

صدر الله منصوری و بگلر صالحی، نجاری
رضا آقا الهوئی، علیخان الهوئی و لطف الله و آقا جانی آقا مشهور به حاجی توکلی، رنگرزی
سید محمد کیایی و ملاشهربانو منصوری، معلمی

هانی الهوئی و حسن آقا زینعلی، تعزیه
یدالله خان نظری، احمد الهوئی، دواتگری
مرتضی خدادادی، آهنگری و ادوات کشاورزی

علی خان الهویی و احمد الهوئی، آسیاب
مرحوم هانی و ملاآقا زینعلی، گیوه کشی
حسین سلطانی، توکل توکلی، عبدالله صالحی، حسین صالحی، سلمانی
علی آقا و نوروز علی، حلاجی (پشم زنی)

مغازه های قدیم سوهان :
ملاآقا، جیرمله، سرکوچه نوروز زینعلی
حاج محمد زینعلی، ده میان، بالای مسجد
احمد آقا زینعلی و حسن آقا زینعلی، پائین کوچه مسجد

امان الله زینعلی، ده میان، مجاور منزل سلطانی
رمضان صالحی، ده میان، روبروی منزل سلطانی
سیدابوالفضل کیایی، زیر درخت چنار

حسن کرباسی، اَسلی سر
علی احمد زینعلی، اوباری سر
سبز علی الهوئی، ده میان، روبروی منزل حاج حسنقلی زینعلی

علیخان الهویی، مغازه رنگرزی، روبروی مسجد
سید هادی کیایی، خیاطی
آقای اسماعیلی،مغازه کفاشی
حاج علی حسن خالقی، روبروی منزل مرحوم علی مرتضی خالقی

سید ابوالفضل کیایی
کاظم آقا توکلی،


مرحوم مرتضی خدادادی، آهنگری و نعل بندی



گلیم بافی قدیمی در طالقان، عکس آقای پیر استدلر


*********************************

مدیریت آب و زمین

زیوار، چنگه و ربع

طبق تصمیم اهالی قدیم سوهان، که هنوز نیز جریان دارد، برای مدیریت 4 منبع آب های کشاورزی روستا، شامل: 1) آب ده، از هفت چشمه 2) آب دره ميان راه 3) آب چشمه بور دشت و 4) آب دره جوبن، از سیستم، ربع و چنگه و زیوار، استفاده میشود.

این واحدها، بر مبنای ساعت و زمان استفاده از 4 منبع آبی فوق میباشد و اشاره به مساحت دقیق زمین، ندارد. لذا هر شبانه روز به سه زیوار و هر زیوار به 4 چنگه و هر چنگه به 4 ربع و هر ربع به 4 ثلث، تقسیم می شود. مدت زمانی یک ربع ملک، معادل نیم ساعت استفاده مستقیم از منبع آبی می باشد.

اهالی سوهان، به صورت خرده مالکان، یک یا چند یا بخشی از یک ربع ملک با حق آبه از منابع آبی فوق، مالک میباشند که یک یا چند قطعه زمین یا باغ خود را، در مساحت های مختلف و مکان های متعدد، در مزارع تحت پوشش انهار فوق، آبیاری می کنند.

درقدیم يك شبانه روز، به سه قسمت، هر زیوار، از اول تيغ آفتاب صبح تا ظهر، از ظهر تا غروب و از غروب تا صبح، تقسیم می گردید و به صورت چرخشی در نوبت بعد، زمان استفاده صبح با عصر با شب، تغییر میکرد، تا جنبه عدالت دوره های زمانی، رعایت گردد.

در سال هاي اخير از سه دوره زماني، زیوار صبح از ساعت 6 صبح تا ساعت 13 (1 بعد از ظهر) و زیوار عصر از ساعت 13 تا 20 (8 شب) و زیوار شب از ساعت 8 شب تا ساعت 6 صبح روز بعد، و البته با چرخش دوره ها به ترتیب به همان صورت قدیم، استفاده ميشود.

گفته میشود تا دهه 50 شمسی، دوره آب سوهان، 8 روز بوده است که معادل 24 زیوار میگردید. ولی بعدها، به 30 زیوار، اصلاح شده است تا امکان اختصاص آب برای پوشش کامل و اموری مثل اقدامات عمرانی به اسم تعاونی، امکان پذیر باشد.

چرخش نوبت آب در 30 زیوار، هر ده روز می باشد. در هر زیوار، یک نفر به عنوان سر زیوار انتخاب می شود، و مسؤل تقسیم سهم آب، بین شرکای یک زیوار، معادل 16 ربع ملک، میباشد.

هم چنین، تمامی اراضی آبی زار و دمی زار سوهان، در حدود 700 هکتار معادل 7 میلیون متر مربع، در قالب 434 ربع ملک، متعلق به اشخاص مختلف، خرده مالک، بوده است.

هر ربع ملک، معمولا از یک قطعه زمین آبی زار و چند قطعه زمین دمی زار، تشکیل شده است، که در گذشته، هر گونه معامله ملک، به همراه حق آبه، با معیار ربع ملک، انجام میگردید.

در سال 1342 پلاک اصلی 135 ثبت طالقان، برای روستای سوهان، تخصیص یافته است. هم چنین در حدود 3650 اظهارنامه برای قطعات مختلف زمینها، داده شده است که عملیات تحدید حدود خانه ها و برخی از باغات و زمین های آبی زار و ...، تکمیل شده است.

در سالهای اخیر، با اعلام موات بودن برخی زمینهای دمی زار و تجمیع قسمتی از اراضی و نیز رواج صدور اسناد مالکیت رسمی، برخی زمینها، بدون حق آبه مربوطه، و نیز حق آبه ربع ملک، بدون همه زمین های قبلی، مورد معامله واقع میشود.


روستای سوهان طالقان





کُلاس، نان شیرینی محلی سوهان


*********************************

معلمان مدارس سوهان

به مناسبت روز معلم، فهرست اسامی زیر، شامل آموزگاران و معلمان زحمتکش سالهای نه چندان دور روستای سوهان، مدرسه ملانظرعلی طالقانی و ...، توسط آقای رضا الهویی، تنظیم شده است.

آقای کلانتری (زیدشت)
آقای روستایی (میراش)
آقای فرهاد خنجری (زیدشت)
آقای میرحسینی (گلینک)
آقای مسعود زارعی (نساء)

آقای فریدون دلجویی (فشندک)
آقای کی‌قباد بیگلری (فشندک)
آقای محبی (آرموت)
آقای قاسم پور (تهران)
آقای فریدون حقیقی (فشندک)

آقای احمد اسدیان (شاهین دژ آذرباییجان)
آقای اسدیان (مرجان)
مرحوم باب‌الله ملاجان (حسنجون)
آقای علیرضا صالحی (سوهان)
آقای سید رضا سادات کیایی (سوهان)

آقای سید اشرف سادات کیایی (سوهان)
آقای اصغر خالقی (سوهان)
شهید لطفعلی الهویی (سوهان)
آقای مقیمی (گلینک)
مرحوم سید صالح (سوهان)

آقای ضیائی (نساء)
آقای تاج الدینی (حسنجون)
آقای طیبی (کماکان)
آقای سیدصدر قاضی میرسعید (حسنجون)
آقای ابوالقاسمی (هرنج)

آقای حقیقی (فشندک)
آقای فروزنده (فشندک)
آقای هادیان (گلینک)
آقای رضا روشن(...)
آقای حسین صمیمی(دنبلید) و همسرشون سرکار خانم روحیه اجلالی (شهرک)

آقایان سید هادی سادات کیایی و مرحوم سیفعلی صالحی از پرسنل زحمتکش مدرسه، که در نبود معلمین، زحمات زیادی برای دانش آموزان کشیده اند.













*********************************

سایر اقدامات عمرانی

جوی آب سیمانی دهمیان
خیابان دهمیان، در گذشته، مرکز روستای سوهان، به صورت یک دره بزرگ بوده است.

بعدها توسط اهالی، به صورت سنگ چین و جوب و کانال بزرگی در وسط ده میان، اصلاح میگردد که در جریان سیلاب های بهاره، اغلب نیاز به تعمیر داشته است.

در سال 1362، توسط مرحوم علیخان الهویی، با هزینه و امکانات شخصی، جوی آب سیمانی در خیابان ده میان، از خانه سید حسین کیایی تا مدرسه پائین روستا، آماده سازی و احداث میگردد.

چندین سال بعد، با توجه به جاری شدن دوباره سیل در دهمیان و ... توسط جهاد کشاورزی، در تمام خیابان، جوب سیمانی شیبدار، احداث شده است

در سالهای اخیر، با کمک بخشداری و تامین بودجه و پیگیری دهیار محترم، اقداماتی برای جدول کشی و سنگ چین برخی مناطق، در حال اقدام است.

اولین نام گذاری و پلاک کوبی
در سال ؟؟ شمسی، مرحوم علی میرزا الهویی، پسر آقا جان آقا، برای اولین بار در طالقان، نسبت به پلاک کوبی و نام گذاری کوچه های سوهان، با تامین هزینه شخصی، اقدام کرد که تا قبل از انقلاب، قابل استفاده بود.

بعد از انقلاب، پلاک کوبی توسط جهاد کشاورزی صورت گرفت که به تدریج متروکه و از بین رفت.

در سال های اخیر، و پیگیری آقای حامد کیایی، دهیار وقت، مقدمات تهیه و نصب پلاک های کد پستی، توسط پست طالقان، اقدام شد.

سپس آقای محسن شعبانی، (دهیار بعدی) در کنار نصب پلاک های کد پستی و همزمان نصب پلاک آبی (نزدیک به 450 مکان) در خانه ها و مغازه های سوهان و نیز نام گذاری معابر و خیابان ها، با استفاده از نام شهداء و بزرگان طالقان و سوهان، توسط ایشان اقدام گردید.


احداث شعبه نفت سوهان
در سال 1363، توسط مرحوم شیرزاد الهویی، با توجه به احداث مسجد و شوفاژخانه، با پیگیری انجام شده، و تامین هزینه، نسبت به خرید ورق های فلزی از شرکت و حمل به سوهان، اقدام شد.

سپس دو منبع فلزی، یکی در مسجد برای ذخیزه سازی گازوئیل و یکی نیز برای شعبه نفت سوهان، در محل ورودی روستای سوهان، ساخته شد، که همچنان در حال بهره برداری می باشد

به پایان آمد این دفتر، حکایت هم چنان باقی است!!!

شادی ارواح تمامی پدران، مادران و بزرگان فداکار سوهانی، قرائت فاتحه و صلوات.
حسین زینعلی







*********************************
صفحه اصلي

تمامي عكس ها و متون اين سايت، مشمول قوانين و رعايت حقوق معنوي مي باشد.
هر گونه استفاده مجدد، فقط با اعلام منبع و آدرس سايت، مجاز مي باشد
All rights is reserved